(و لم يلد)؛ يعني خداوند نزاده است، منزه است از اين كه اشياي كثيف مثل اولاد و لطيف چون نفس از او زاييده گردد و همچنين عوارض آن چون: چرت و خواب، اندوه و شادي، خنده و گريه، گرسنگي و سيري و غير اينها؛ چون همه ي اين حالات مال مخلوق است نه خالق.

(و لم يولد)؛ و زاده نشده؛ يعني از چيزي بيرون نيامده بلكه بي همتايي است كه نه از چيزي آفريده شده و نه در چيزي جايگزين شده و نه بر چيزي تحقق يافته است، پديدآورنده ي چيزها و ايجاد كننده ي امور است به قدرت بالغه اش و بي نيازكننده ي آنهاست به خواست خودش و باقي دارنده ي آنان است به مصلحت و حكمتش.

(و لم يكن له كفوا أحد)؛ و نيست و نبوده براي او همتا و نظيري به



[ صفحه 101]



هيچ وجه، هيچ كس شبيه و مثل خداوند در ذات و صفات نيست.

فضيل بن يسار روايت كرده كه:«حضرت ابي جعفر عليه السلام مرا امر فرمود كه هرگاه از خواندن (قل هو الله أحد) فارغ شدي، سه بار بگو: كذلك الله ربي؛ يعني چنين است و متصف به اوصاف مذكور است پروردگار من».