پس از آن بايد ايستادن در قيامت را در حضور ملك جبار منتقم، تصور كند كه براي حساب بايد حاضر شود و انواع غضب و قهرش را بر اهل كفر و ظلم و عصيان ياد آورد كه اوست سخت ترين عقوبت كنندگان در جاي عقوبت و عذاب كردن. [1] و ياد آورد كه مالك بر ثواب و عقاب در اين روز جز حق تعالي نيست، پس با كمال خوف از هولهاي روز قيامت و عظيم دانستن صاحب چنين روزي بگويد: «مالك يوم الدين؛ يعني خداوند روز جزا».



[ صفحه 95]