حق تعالي نيازي به خدمت و اطاعت هيچ مخلوقي ندارد بلكه به فضل و رحمتش آنان را آفريد تا رحمتشان كند. [1] و از عذاب و عقابش



[ صفحه 90]



دورشان سازد. اگر اين همه آفريدگان، همه كافر شوند، يا موحد باشند، برايش تفاوتي ندارد؛ لذا از اطاعت، خلق، مشمول كرم و عنايت حق مي شوند و خودشان بهره مي برند.

به هر حال، از حقيقت تكبير وقتي بهره مي برد و در گفتن «الله اكبر» وقتي صادق است كه هيچ موجودي را در قبال حق تعالي بزرگ و سزاوار اطاعت نداند، پس اگر از هواي نفس بيش از خداوند اطاعت نمايد، خودش را در خطر عظيم مشاهده كند و در مقام اصلاح خويش برآيد.