پيش از آن كه تكبيرة الاحرام را بگويد در خاطر خود عظمت الهي را تصديق نمايد و ياد آورد كه هر موجودي حدوثا و بقاءا محتاج به اوست؛ يعني در اصل پيدايش و ادامه ي هستي نيازمند به خداست و هر قدرتي در جنب قدرت حق، مقهور است و جميع صاحبان عقل و شعور از درك حقيقتش ناتوانند.

آنگاه تكبيرة الاحرام را بگويد، «الله اكبر»؛ يعني خدا بزرگتر است از اينكه به خوبي ادراك گردد و توصيف كرده شود.

چرا چنين نباشد و حال آن كه در ميان مخلوقاتش چه بسيارند آنهايي كه انسان در ذات و افعال آنان متحير است، پس حيرت در آفريدگار آنان سزاوارتر است.



[ صفحه 88]