اصول نجاسات باطني پنج چيز است:

اول: كبر و فخر و هوا كه به منزله ي سگ و خوك و كافر است و مطهر اين قسم به اين است كه انسان به آب توبه و استغفار آن را بشويد و به آب تواضع براي بندگان خدا و تذلل در نزد حضرت آفريدگار، آثار شومش را بزدايد و به غضب نمودن بر نفس خود براي رضاي خدا گذشته هايش را جبران نمايد و مضمون حديث شريف آن است كه: «خشنودي خودم را در خشم بر نفس قرار دادم». [1] .