حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مي فرمايد: «خدا رحمت كند كسي را كه



[ صفحه 71]



همت خود را يكي قرار دهد».

يعني حزن و اندوهي نداشته باشد جز نسبت به امور اخروي.

در صورتي كه مشاغلش به مقداري است كه به اين ترتيب ذكر شده برطرف نمي شود، اگر راستي درد آخرت دارد، بايد در برطرف كردن سبب غفلتهايش بكوشد و بداند هر چيزي كه او را از ياد خدا بازمي دارد، دشمن اوست [1] و با دينش ضد است و از جنود شيطان است و سعي كند دوستي آنها را از دل بيرون كند و به دوستي حق روي آورد و جز خدا را از آنچه مزاحم معنويت اوست، دشمن شناسد و دشمن را در راه دوست بازد.