از جمله دامهاي شيطان آن است كه در خيال نمازگزاران مي گذراند كه حضور قلب در نماز كه واجب نيست و فقهايي كه تقليدشان بر ما لازم است، فتوا به وجوبش نداده اند؛ لذا ديگر آن را دنبال نمي نمايند و به تحصيل آن اهتمام نمي ورزند.

در حالي كه بايد متوجه باشند كه فقهاي عظام شرايط معتبر در نماز را بر دو نوع ذكر نموده اند: نوع اول شرايطي است كه در صحيح بودن نماز معتبر است؛ يعني بايد اين شرايط حاصل گردد تا دوباره خواندن (اعاده در وقت و قضاي خارج از وقت) لازم نيايد و بدون رعايت اين شرايط نماز باطل و موجب عقاب است؛ البته با ملاحظه ي فروعاتي كه در كتب و رساله هاي عمليه ذكر شده است از قبيل طهارت از حدث و خبث.