از رسول خدا صلي الله عليه و آله مروي است كه مي فرمايد: «چه بسيار برپادارنده ي نماز كه بهره اش از نمازش رنج و زحمت است». [1] يعني فايده ي معنوي بر نمازش مترتب نيست؛ چون با حضور قلب همراه نبوده است.

و در حديث ديگر مي فرمايد: «گاهي بعضي از نماز پذيرفته مي شود، گاهي نصف و گاهي يك سوم و بعضي يك چهارم و برخي يك پنجم تا اين كه بعضي يك دهم نمازشان پذيرفته مي گردد و برخي از نمازها پيچيده مي شود مانند پيچيده شدن لباس كهنه، پس به صورت نمازگزار زده مي شود و از نمازت براي تو نيست مگر آنچه با آن اقبال داشته اي». [2] .



[ صفحه 51]