در كافي است: «مردي نزد رسول خدا صلي الله عليه و آله آمد و عرض كرد: براي من از خدا بخواهيد كه مرا به بهشت درآورد».

حضرت به او فرمود: «مرا كمك كن به زيادتي سجده». [1] .

يعني: من براي تو دعا مي كنم؛ ولي تو هم براي اين درخواست بايد مرا ياري كني و سجده ي زياد نمايي. معلوم مي شود كه كثرت سجده، سبب دخول در بهشت است و در هر نماز، چندين مرتبه اين فضيلت هست كه انسان موفق مي شود پيشاني اش را براي خداوند عالم به خاك نهد.

همچنين در كتاب كافي مروي است كه: «رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: هنگامي كه وقت نماز مي رسد، ملكي در ميان مردم ندا مي كند: برخيزيد آتشهايي كه بر پشتهاي خودتان شعله ور كرديد، خاموش نماييد به نماز». [2] .



[ صفحه 45]



حاصل اين خبر آن است كه نماز، سبب آمرزش گناهان و خاموش شدن آتش برافروخته شده به وسيله ي آنهاست.