انكار معاد يعني تكذيب همه ي اديان و پيغمبران
و اما «معاد» عبارت است از برگردانيدن ارواح به بدنها در آخرت پس از جدايي طولاني از يكديگر و آن را «معاد جسماني» گويند و از ضروريات دين اسلام است و منكرش كافر است نسبت به همه ي اديان و پيغمبران؛ چون هر پيغمبري كه آمده است، مردم را به خداي يكتا و بازگشت به سوي او خوانده است، پس كسي كه منكر معاد شود، همه ي پيغمبران را تكذيب كرده است.
اعتقاد به پاره اي از امور نيز كه از طريق پيغمبر صلي الله عليه و آله يا امامان رسيده
[ صفحه 42]
نيز واجب است و بعضي از آنها جزء ضروريات دين يا مذهب مي باشد؛ نظير اعتقاد به سؤال منكر و نكير و عذاب قبر براي بدكاران و ثواب برزخ براي نيكوكاران و نامه ي اعمال و صراط و ميزان و بهشت و نعمتهايش كه به هيچ خاطري نگذشته است
[1] و اعتقاد به دوزخ و عذابهايي كه در آن است، آن قسم شكنجه هايي كه آسمانها و زمين تاب آن را ندارند. [2] .
پاورقي
[1] (فلا تعلم نفس مآ أخفي لهم من قرة أعين جزآء بما كانوا يعملون) سجده: 17.
[2] و هذا ما لا تقوم له السموات و الارض (دعاي كميل).