خودش برايم نقل فرمود: «نخست اين كتاب مفصل بود، چقدر براي نوشتنش زحمت كشيدم و وقت صرف كردم، اما رژيم پهلوي (رضاخان) از چاپ آن ممانعت كرد و با اشكالهاي غير مربوطي كه مي گرفت و بهانه هايي كه مي تراشيد، اجازه ي طبع آن را نمي داد.

عاقبت در سفري كه به مشهد مقدس براي زيارت مي رفتم، در تهران شخصا به وزارت معارف (آموزش و پرورش و فرهنگ و هنر سابق) مراجعه كردم و با دفاعيات خودم، جايي براي بهانه تراشيهاي آنان باقي نگذاشتم و بالأخره اجازه ي چاپ آن را گرفتم.

اما با نبودن بودجه براي چاپ و آن فشارهايي كه در زمان رضاخان به روحانيت وارد مي آوردند، تاجر مرحومي كه حاضر شده بود اين كتاب را به چاپ برساند، به واسطه هزينه ي زياد آن معذرت خواست؛ لذا ناچار شدم كتاب را خلاصه كنم و خيلي از مطالب آن را حذف نمايم».

خود آن شهيد افسوس مي خورد و مي فرمود: «اي كاش! نسخه ي اصلي كه نوشته بودم پيدا مي شد» و ما هم تأسف مي خوريم اي كاش! نوشته ي ايشان كه شايد سه برابر كتاب حاضر بوده در اختيارمان بود.

كتاب مزبور، با چاپ سنگي كه براي آن روز خوب و براي امروز



[ صفحه 18]



بسيار نامرغوب است، در شعبان 1357 ه. ق يعني درست 35 سال قبل در چاپخانه ي سعادت شيراز - كه اكنون اسم و رسمي از آن نيست - از چاپ بيرون آمد.

مكرر برايم نقل كرده اند كه نسخه هاي آن به سرعت ناياب گرديد؛ حتي تا مدتها نسخه اي از آن براي تجديدنظر و تجديد چاپ نيز به دست نيامد.