آثار روحي و معنوي و دنيوي و اخروي نماز
- ياد خدا دل ها را آرام مي كند:
الا بذكر الله تطمئن القلوب.
«28 / رعد»
آگاه باشيد كه با ياد خدا دلها آرام گيرد.
- نماز سدي محكم در برابر سيل و طوفان گناه است:
و اقم الصلوة ان الصلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر.
«45 / عنكبوت»
و نماز را برپا دار، كه نماز از زشتكاري و ناشايست باز مي دارد.
- نماز غفلت را از بين مي برد:
اقم الصلوة لذكري.
«14 / طه»
نماز را براي ياد كرد من برپا دار.
- نماز وسيله ي محو گناهان است:
و اقم الصلوة طرفي النهار و زلفاً من اليل ان الحسنات
[ صفحه 43]
يذهبن السيئات.
«114 / هود»
و نماز را برپا دار در دو طرف روز و در ساعاتي از آغاز شب، كه خوبيها بديها را از ميان مي برد.
- نمازهاي مرتب، انسان را در برابر حوادث تلخ و شيرين بيمه مي كند:
اذا مسه الشر جزوعاً - و اذا مسه الخير منوعاً- الا المصلين.
«20 تا 23 / معارج»
چون بدي [و رنجي] بدو رسد بي تاب است - و چون نعمتي [و رفاهي] بدو رسد بازدارنده است - بخل ورزد - مگر نمازگزاران.
- نماز سبب نزول رحمت الهي است:
و اقيموا الصلوة و ءاتوا الزكاة و اطيعوا الرسول لعلكم ترحمون.
«56 / نور»
و نماز را برپا داريد و زكات بدهيد و پيامبر را فرمان بريد شايد بر شما ببخشايد.
- نماز جلوي عقايد غلط را مي گيرد:
اصلوتك تأمرك ان نترك ما يعبد ءاباؤنا.
«87 / هود»
آيا نمازت به تو فرمان مي دهد كه ما آنچه را پدرانمان
[ صفحه 44]
مي پرستيدند واگذاريم؟
- خداوند ستايشگر كسي است كه نماز را بر هر كاري مقدم مي دارد:
رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع عن ذكر الله و اقام الصلوة.
«37 / نور»
مرداني كه بازرگاني و خريد و فروش، ايشان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز مشغول نكند.
- نماز تجارتي پر منفعت و معامله اي پرسود:
ان الذين يتلون كتاب الله و اقاموا الصلوة و انفقوا مما رزقناهم سراً و علانية يرجون تجارة لن تبور.
«29 / فاطر»
همانا كساني كه كتاب خدا را مي خوانند و نماز برپا داشته اند و از آنچه روزيشان كرده ايم نهان و آشكار انفاق كرده اند، تجارتي را اميد مي دارند كه هرگز زيان نكند و ناروا - كساد و بي رونق - نشود.
- نماز وسيله ي رستگاري است:
قد افلح المؤمنون - الذين هم في صلاتهم خاشعون.
«1 و 2 / مؤمنون»
به راستي كه مؤمنان رستگارند - آنان كه در نمازشان ترسان و فروتن اند.
[ صفحه 45]
قد افلح من تزكي - و ذكر اسم ربه فصلي.
«14 و 15 / اعلي»
به راستي رستگار شد هر كه پاكي ورزيد - و نام پروردگارش را ياد كرد پس نماز گزارد.
- نماز اصلاح فرد و جامعه است:
و الذين يمسكون بالكتاب و اقاموا الصلوة انا لا نضيع اجر المصلحين.
«170 / اعراف»
و كساني كه به كتاب [خدا] چنگ در زنند و نماز را به پاي دارند، به راستي ما مزد شايسته كاران و مصلحان را تباه نمي كنيم.
- نماز، برادري و اخوت و محبت ايجاد مي كند:
فان تابوا و اقاموا الصلوة و ءاتوا الزكوة فاخوانكم في الدين.
«11 / توبه»
پس اگر توبه كنند و نماز برپا دارند و زكات بدهند، برادران ديني شما هستند.
- عاقبت نيكو براي نمازگزاران است:
و الذين صبروا ابتغآء وجه ربهم و اقاموا الصلوة و انفقوا مما رزقناهم سراً و علانية و يدرؤن بالحسنة السيئة اولئك لهم عقبي الدار.
«22 / رعد»
[ صفحه 46]
و آنان كه براي جستن خشنودي پروردگارشان شكيبايي نمودند و نماز را برپا داشتند و از آنچه روزيشان كرديم در نهان و آشكار انفاق كردند و بدي را با نيكي دور مي كنند، آنان راست سرانجام [نيك] آن سراي.
[ صفحه 47]