- وقت شناسي در نماز:

فسبحان الله حين تمسون و حين تصبحون.

«17 / روم»

پس پاكي خداي راست آنگاه كه به شب درآييد و آنگاه كه به بامداد درآييد.

و له الحمد في السموات و الارض و عشياً و حين تظهرون.

«18 / روم»

و او راست سپاس و ستايش در آسمان ها و زمين و در پايان روز و آنگاه كه به نيمروز مي رسيد.

- مراقب وقت نماز بودن:

و الذين هم علي صلواتهم يحافظون.

«9 / مؤمنون»

و آنان كه بر نمازهاي خويش نگهبانند «مواظبت مي كنند».

- نماز وظيفه ي ثابت و تغيرناپذير براي مؤمنان است:

ان الصلوة كانت علي المؤمنين كتاباً موقوتاً.

«103 / نساء»



[ صفحه 34]



همانا نماز بر مؤمنان نوشته اي مقرر و بهنگام است.

توجه: نماز اوقات معيني دارد كه از آنها نمي توان تخلف كرد.

- توجه به وقت نماز:

اقم الصلوة لدلوك الشمس الي غسق الليل و قران [1] الفجر ان قران الفجر كان مشهوداً.

«78 / اسراء»

نماز را از هنگام گشتن آفتاب - ظهر - تا درآمدن تاريكي شب [2] به پاي دار و [به ويژه] نماز بامداد را، كه خواندن نماز بامداد در ديد و حضور [فرشتگان شب و روز] است.



[ صفحه 35]