بسم الله الرحمن الرحيم

الحمدلله الذي جعل الصلوة قربان كل تقي و جعلها علم دينه و وجه دينه و احد اركان دينه و الصلوة و السلام علي المصلين من اول الدهر الي اخره سيما افضلهم محمد صلي الله عليه و آله و سلم و علي اوصيائه سيما اولهم علي بن ابي طالب الذي قتل في حال صلوته و اخرهم المهدي عليه السلام الذي يصلي المسيح خلفه يوم ظهوره و السلام علي عباد الله الصالحين «الذين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلوة».

خداوند را شكر مي كنم كه توفيق عطا فرمود تا نهمين جزوه درباره ي نماز را تقديم اهل نماز كنم.

صلوة «نماز» به معناي دعا، رحمت، سلام و درود است. معناي معروف آن عبادت ويژه اي است كه هر مسلمان روزانه 5 بار و 17 ركعت آن را انجام مي دهد و مي خواند.

نماز ركن اصلي دين است. اگر قبول درگاه خداوند شود عبادتهاي ديگر نيز قبول مي شود و اگر قبول نشود عبادتهاي ديگر نيز قبول نخواهد شد، اسلام به نماز آنقدر اهميت داده كه در هر حال نماز را بر انسان واجب كرده و هيچ عذري براي



[ صفحه 6]



بي نمازي پذيرفته نيست، اول چيزي كه در قيامت مورد سنجش و حسابرسي قرار مي گيرد نماز است.

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «نماز نور چشم من است.»

امام حسين عليه السلام در شب عاشورا فرمود: به من فرصت دهيد زيرا «من نماز را دوست دارم.»

امام صادق عليه السلام در آستانه ي شهادت فرمود: «هر كس نماز را سبك بشمارد مشمول شفاعت ما در قيامت نخواهد شد.»

نماز پيمان با خدا و نشانه ي دوستي با اوست. كليد بهشت و نردبان ترقي و معراج مؤمن است.

نماز تسلي بخش دل هاي خسته است، تكيه گاهي است كه انسان بدان پناه مي برد و روان و جان بي آرامش را آرام مي بخشد.

نماز همچون قطب نمايي است كه انسان را از گم شدن نگاه مي دارد و به انسان مسير مي دهد.

نماز كلاس درس براي انسان و بهترين برنامه ي تربيتي اسلام است.

نماز رهايي از وابستگي ها و سرود آزادگي است. بريدن از خودخواهي ها و تكبرهاست.

نماز چراغ هر خانه و چشمه ي همه ي پاكي هاست.

در قرآن بيش از نود بار از نماز سخن به ميان آمده است. و آنچه در پيش روي شماست مجموعه آيات نماز از قرآن كريم



[ صفحه 7]



است كه در 14 بخش مختلف تنظيم و به 14 موضوع تقسيم بندي شده است.

اينك سيماي نماز را در قرآن بررسي مي كنيم.



بر نخل وجود، برگ و بار است نماز

ديباچه ي خرم بهار است نماز



راهي به حريم كردگار است نماز

فرياد بلند روزگار است نماز



جعفر شيخ الاسلامي

ميانه - مهرماه 1375



[ صفحه 8]