ممكن است انسان با مستمعي سخن بگويد و فكرش متوجه او باشد و مفاهيم كلمات را نيز بداند، ولي براي او اهميتي قائل نباشد. مراد از تعظيم اين است كه علاوه بر حضور قلب و توجه به معاني لطيف، بايد نسبت به جناب او حالت تعظيم داشته باشد.