ابتدا 8 ركعت نماز شب به صورت 4 نماز دو ركعتي مانند نماز صبح مي خوانيم و آنگاه 2 ركعت نماز شفع به جاي مي آوريم كه بهتر است در ركعت اول آن بعد از سوره «قل اعوذ برب الناس» و در ركعت دوم بعد از سوره ي فلق خوانده شود.

به دنبال اين ده ركعت يك ركعت نماز به نام نماز وتر مي گزاريم.

براي برگزاري بهتر و روح و حال و ثواب بيش تر مستحب است:

در نماز وتر بعد از حمد سه بار سوره ي توحيد و يك بار سوره ي فلق و يك بار سوره ي ناس بخوانيم و مي توان يك سوره تنها خواند. سپس دست ها را براي قنوت به سوي آسمان بالا مي بريم، و حاجات خود را از خدا مي خواهيم. و براي چهل مؤمن دعا و طلب مغفرت مي كنيم و 70 مرتبه مي گوئيم:



[ صفحه 180]



«استغفر الله ربي و اتوب اليه.»

از پروردگار خود طلب آمرزش و مغفرت مي كنم و به سويش بازگشت مي نمايم.»

آنگاه 7 بار مي گوئيم:

«هذا مقام العائذ بك من النار.»

اين است مقام كسي كه از آتش قيامت به تو پناه مي برد.

و بعد 300 مرتبه مي گوئيم: «العفو، العفو، العفو...» و به دنبال آن مي گوئيم:

«رب اغفرلي و ارحمني و تب علي، انك انت التواب الغفور الرحيم»

سزاوار است كه اين نماز را با توجه بيشتري به جاي آوريم و تمام افكار خود را متوجه خدا و نعمات بيكران او كنيم و مرگ و عالم پس از مرگ و تاريكي و تنهايي قبر و روز رستاخيز و مناظر هول انگيز قيامت و آتش دوزخ را پيش خود مجسم كرده، به ياد آوريم كه خواه و ناخواه، دير يا زود بايد اين راه را طي كنيم.