آقاي گرامي راجع به تعبد و تقيد شهيد بزرگوار حاج آقا مصطفي خميني (ره) چنين مي گويند: «حاج آقا مصطفي در ايران كه بودند تقريبا همه روزه صبح به زيارت حرم حضرت معصومه عليهاالسلام مي رفتند و شب ها نيز به دعا تقيد داشتند و حالت عرفان و نزديكي با خدا در ايشان به وضوح ديده مي شد و تمامي حالات و افكارش تحت تأثير مستقيم اين نيرو قرار داشت. در عراق به غير از كارهاي معمول همه روزه، سفرهايي پياده به كربلا داشتند كه به قصد زيارت شهدا و حضرت سيدالشهداء عليه السلام انجام مي گرفت. گروه هاي چند نفري به راه مي افتادند و تمامي اين مسير را كه هفده فرسخ مي باشد، مي پيمودند، تا به زيارت امام نائل شوند.»

آقاي حليمي كاشاني اضافه مي كنند: «شب كه همه دوستان مي خوابيدند - در بين راه نجف به كربلا - ايشان يك كاسه آب كنار خود مي گذاشتند و وضو مي گرفتند و تا نماز صبح مشغول عبادت مي شدند و بعد از آن مقداري استراحت مي كردند.» [1] .