استاد شهيد مرتضي مطهري (ره) درباره پدر بزرگوارش شيخ محمد حسين مطهري مي گويد: «ما يك سلسله لذت هاي معنوي داريم كه معنويت ما را بالا مي برد. براي كسي كه اهل تهجد و نماز شب باشد، جزء صادقين و صابرين و مستغفرين بالاسحار باشد، نماز شب لذت و بهجت دارد.

... لهذا كساني كه چنين توفيقاتي داشته اند و ما چنين اشخاصي را ديده ايم، به لذت هاي ماديي كه ما دل بسته ايم، هيچ اعتنا ندارند. چه مانعي دارد كه من ذكر خيري از پدر بزرگوار خودم بكنم؟ از وقتي كه يادم مي آيد (حداقل از چهل سال پيش) من مي ديدم اين مرد بزرگ و شريف هيچ وقت نمي گذاشت و نمي گذارد كه وقت خوابش از سه ساعت از شب گذشته تأخير بيفتد. شام را سر شب مي خورد و سه ساعت از شب گذشته مي خوابيد و حداقل دو ساعت به طلوع صبح مانده و در شب هاي جمعه از سه ساعت به طلوع صبح مانده بيدار مي شود و حداقل قرآني كه تلاوت مي كند يك جزء است و با چه فراغت و آرامشي نماز شب مي خواند. حالا تقريبا صد سال از عمرش مي گذرد و هيچ وقت من نمي بينم كه يك خواب ناآرام داشته باشد. همان لذت معنوي است كه اين



[ صفحه 163]



چنين نگهش داشته، يك شب نيست كه پدر و مادرش را دعا نكند. يك نامادري داشته كه به او خيلي ارادتمند است و مي گويد كه او خيلي به من محبت كرده است. شبي نيست كه او را دعا نكند. يك شب نيست كه تمام خويشاوندان و ذي حقان و بستگان دور و نزديكش را ياد نكند. اينها دل را زنده مي كند. آدمي اگر بخواهد از چنين لذتي بهره مند شود ناچار از لذت هاي مادي تخفيف مي دهد تا به آن لذت عميق الهي برسد.» [1] .