گويند كه ملاهادي سبزواري (ره) معروف به «اسرار» در تمام عمر يك سوم آخر شب را بيدار و به راز و نياز و خواندن دعاي جوشن كبير و نماز شب سرگرم بود و با ناله و گريه و مناجات هاي نيمه شب خانواده ي وي، كه در حجره هاي بالاي خانه در خواب بودند، از خواب بيدار شده و صداي حكيم را مي شنيدند. در تمام مدت تدريس امكان نداشت بانگ مؤذن بلند شود و ايشان درس را قطع نكند و به بيانات خود پايان ندهد و صدايشان به اذان بلند نشود.» [1] .