تقديم به مولا و محبوبم، حضرت ثامن الحجج علي بن موسي الرضا (عليه السلام)

بسم الله الرحمن الرحيم

«و من الليل فتهجد به نافلة لك»

عبادت و اظهار بندگي صورت هاي متنوعي در ميان آحاد بشري به خود گرفته است. اما آنچه به وسيله انبيا به بشر آموزش داده شده، توانسته مفاهيمي عالي و والا را در شكل و ظاهري پسنديده به نمايش بگذارد كه هم جان آدميان را صفا و طراوت ببخشد و هم عقل آنان را غنا و جلا بدهد.

نماز اسلامي، زيباترين صورت را در محراب براي جلوه گري انسان عبادتگر فراهم مي كند و او را با ترنم كلمات و اذكار نماز در فضاي بيكران لطف ربوبي به پرواز در مي آورد.

عبادت و بندگي كه امر فطري و دروني انسان است، هرگز ضمير و سرشت انسان از آن احساس بي نيازي نكرده و نخواهد كرد، بنابر اين در تمام لحظات زندگي، انسان نيازمند تكيه گاهي مستحكم و پيوندي عميق با قدرتي لايزال است كه در ميان امواج زندگي در تكانه هاي شديد بتواند به او تكيه زند و خود را از گرداب برهاند. نماز، چنين حكمي را دارد و به همين خاطر از آن در تعابير ديني به «عماد و عمود» ياد شده است، همچنانكه قرآن به استعانت از نماز در سختي ها اشاره مي كند.

در نگاه ديگر نماز، ذكر است؛ غفلت زدا و هشدار دهنده و يادآور عهد است، عهد الستي با خداوند متعال كه او پروردگار ما است. هشدار دهنده ي حضور دشمني قوي كه شيطان است و به عزت خداوندي قسم خورده است تا انسان را نفريبد، از پا ننشيند و در اين



[ صفحه 8]



ميدان مبارزه ي طولاني تاريخي، حربه هاي او تنها بر عباد مخلص خداوند كارساز نبوده است؛ زيرا كه در اين كارزار آنان زره نماز را به تن كرده اند و با ياد خداوندي به آرامش و اطميناني دست يافته اند كه در ميدان مبارزه دل هايشان نلرزد و پاهايشان نلغزد.

تهجد، شبانه، يادآوري نام خداوند و بريدن از ديگران و پيوستن به او است؛ و در اين پيوستن خداوند يگانه، آن پروردگار مشرق و مغرب وكيل و حامي ذاكر شبانگاهي خويش است.

سيماي متهجدين تلاشي است در شناساندن و به تصوير كشيدن سيماي نوراني بندگاني كه در سجاده ي عبادت همچون ستارگاني بر اهل آسمان مي درخشند و آنها را نظاره گر زمينيان مي سازند.

اميد است خوانندگان محترم با بهره گيري از آنچه در اين دفتر آمده است، بتوانند با معرفت و شناختي بيش تر در كوي بندگي و دلدادگي گام بردارند.

دكتر محمديان

معاون تحقيق و تأليف



[ صفحه 9]