«اياك نعبد و اياك نستعين»

«تنها ترا ستايش مي كنيم و تنها از تو ياري و مدد مي جوئيم»

تا اساس شرك و دوگانه پرستي از ميان برداشته شود، و نمازخوان با توجه به الطاف و نعمتهاي الهي و با در نظر داشتن حساب و جزا



[ صفحه 46]



بتواند از معبودهاي ساختگي و صاحبان زر و زور قطع اميد و قطع چشم انتظار نمايد با اين دو جمله به مبداء واحد و يكتا رو مي آورد و استمداد و كمك جوئي را منحصرا از او مي كند و خود را از تمام سرابهاي اميد و نهادهاي كمك قطع مي كند، تنها و تنها به خداي قادر، توانا رو مي آورد و تنها از درگاه با عظمت او، استمداد و مددجوئي مي كند.