1. نماز باحضور و باتوجه، انسان را از پوچي و بي هدفي و ضعف مي رهاند و افق زندگي را در چشمش روشن مي سازد و به او اهميت و اراده و هدف مي بخشد و دل او را از ميل به كج روي و گناه و پستي نجات مي دهد.

2. انسان هميشه به نماز محتاج است و در عرصه هاي خطر، محتاج تر.

3. هيچ وسيله اي محكم تر و دايمي تر از نماز براي ارتباط ميان انسان و خدا نيست.

4. مبتدي ترين انسان ها رابطه ي خود با خدا را به وسيله ي نماز آغاز مي كنند؛ برجسته ترين اولياي خدا نيز بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز مي جويند.

5. كلمات و اذكار نماز، هر يك خلاصه اي است كه به بخشي از معارف



[ صفحه 56]



دين اشاره مي كند و به طور مكرر و پي در پي آن را به ياد نمازگزار مي آورد.

6. مردم ما و جامعه ي ما و به خصوص جوانان ما كه اكنون بار امانت سنگيني را بر دوش گرفته اند، بايد نماز را منبع قدرتي لايزال بدانند و در برابر جبهه ي فساد و بي عدالتي و كجروي كه امروز بشريت را تهديد مي كند، از نماز و ياد خدا نيرو بگيرند.

7. از كودك دبستاني تا پژوهشگر دوره هاي عالي، هر يك در فراخور ذهن و معرفت خود، مي توانند در راه شناختن نماز و رازهاي آن قدم هايي بردارند و با ناشناخته هايي آشنا شوند.

8. فلسفه ي نماز، تحليل رازها و رمزهاي آن، با زبان هنر در معرض ديد همگان قرار گيرد تا هر كس به قدر ظرفيت خود از آن متمتع گردد.

9. حقيقت آن است كه در كار معرفي نماز كوتاهي هاي زيادي شده است و نتيجه آن كه نماز هنوز جايگاه شايسته ي خود را، حتي در نظام اسلامي ما، به دست نياورده است.

10. سخنان سنجيده و افكار بلند در بازشناسي نماز، فراهم و در معرض ذهن و دل دانشجويان و دانش آموزان گذاشته شود [1] .