اكرم سرويي اصفهاني

در آيين اسلام بر انجام نماز تأكيد و سفارش فراواني شده است: نماز يوميه (صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشا)، نماز عيد فطر، نماز عيد قربان، نماز وحشت، نماز جماعت، نماز جمعه، نماز اول و آخر ماه، نماز نيمه ماه، نماز آيات، نماز شكر، نماز شب و... كه هر كدام وقت، زمان، شرايط و فلسفه خاص خودش را دارد.

چرا نماز با همه لحظه هاي زندگي انسان عجين شده است؟ اگر فراز و نشيب زندگي همه ما از دريچه نماز سمت و سو مي يابد، از نماز اعتبار مي يابد، با عمل به نماز رضايت خالق جلب مي شود، با نماز بدن و باطن انسان مهياي تحمل مشكلات مي شود، با نماز حركات و سكنات انسان معنا مي يابد، با نماز آخرت انسان به خير مي شود و به بهشت مي رسد. پس چرا نماز «الصلاة عمودالدين» نباشد.

خانم اكرم سرويي اصفهاني موضوع نوشته اش را «نقش نماز در اصلاحات اجتماعي، فرهنگي و سياسي» انتخاب كرده و به طور مستقيم آثار نماز را در زندگي اجتماعي بررسي كرده است.

نمونه هايي از نوشته ايشان را مي خوانيم: