در روايت آمده است كه چون رسول خدا به پيامبري مبعوث شد نخستين كسي كه به او ايمان آورد حضرت خديجه بود، اندكي بعد جبرئيل نزد پيامبر آمد تا وجوب نماز را براي او بيان كند؛ جبرئيل در كنار دره اي چشمه اي از آب گوارا آشكار ساخت و وضو گرفت و پيامبر هم وضو را آموخت آن گاه دو ركعت نماز خواندند و رسول خدا در حالي كه از اين فرمان خدا بسيار خوشحال و شادكام بود به خانه برگشت و همراه حضرت خديجه كنار چشمه آمدند و هر دو همان طور كه جبرئيل وضو گرفته بود وضو گرفتند و دو ركعت نماز گزاردند و از آن پس پيامبر و حضرت خديجه پنهاني نماز مي خواندند. [1] .

يكي از علماي معاصر مي گويد در سفر به فرانسه از خانمي كه مسلمان شده بود پرسيدم: چگونه مسلمان شديد؟ گفت: من سال ها پيش مقيم الجزاير بودم. يك روز از جاده اي عبور مي كردم كه در كنار آن مزرعه اي بود و ديدم كسي رو به جهتي ايستاده و حركاتي انجام مي دهد. كنجكاو شدم و از ديگران پرسيدم: اين حركات چيست؟ گفتند نماز مي خواند. كنجكاوتر شدم و سراغش رفتم: پرسيدم: چه مي كني؟ چه مي گويي و چه مي خواهي؟ وقتي متوجه شدم در اسلام ارتباط با خالق اين اندازه آسان است و اين قدر عميق و لطيف است تكان خوردم و مسلمان شدم.» [2] .

امام سجاد عليه السلام فرمود: در سفر اسارت كه ما از كوفه به سوي شام مي رفتيم عمه ام زينب (سلام الله عليها) نمازهاي واجب و مستحب را ايستاده به جا مي آورد و گاهي نمازش را نشسته مي خواند. دليل آن را از او پرسيدم. فرمود: «به خاطر شدت گرسنگي و ضعف اين چنين نماز مي خوانم.» زيرا مقدار غذايي كه به او مي دادند بين كودكان تقسيم مي كرد و آن ها (مأمورين يزيد و عمر سعد) در هر شبانه روز به هر يك از ما تنها يك قرص نان مي دادند. [3] .