كبري جيريايي

معمولاً در كنار هر واژه اي، واژه ديگر است كه معنا و مفهوم آن را دقيق تر و روشن تر مي كند. مثلاً معناي واژه «آزادي» را همگان بيش و كم مي دانند اما از اين واژه «احترام متقابل» نسبت به يكديگر، درك مي شود از اين رو آزادي به معناي «هر چه مي خواهد دل تنگت بگو، بپرس، بنويس و عمل كن» نيست. بلكه آن گونه بگو و بنويس و بپرس و عمل كن كه حقي ضايع نشود.

راستي كدام واژه، نهضت كربلا را دقيق تر و روشن تر معنا مي كند؟ اگر جاي جاي صحراي كربلا را بكاويم؛ اگر لحظه لحظه حركت امام حسين عليه السلام را بنگريم، اگر اوراق جاودان تاريخ كربلا را ورق بزنيم، كدام واژه را برمي گزينيم؟

خانم جيريايي عنوان زيباي «نوري در تاريكي» را براي نوشته اش برگزيده است. تا با بهترين واژه ها درباره «نقش نماز در اصلاحات اجتماعي و فرهنگي» داوري كند. متأسفانه نويسنده فراموش كرده است فهرستي براي نوشته اش بنويسد كه اين مسئله كار را براي داوري و قضاوت درباره نوشته اش، مشكل كرده است.

نمونه هايي از نوشته هاي ايشان را با هم مي خوانيم: