يكي از درس هايي كه در بطن نماز، اين آيين پاكان، وجود دارد، همين «شايسته سالاري» است.

نمازگزار در برگزيدن امام جماعت، اين درس را مي آموزد و تجربه مي كند.

پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم مي فرمايد:

اگر مي خواهيد نمازي پاك و پاكيزه داشته باشيد، برگزيدگان خود را مقدّم داريد. [1] .

امام رضا عليه السلام مي فرمايد:

لا صلاة خلف الفاجر.

نماز، پشت سر انسان فاجر، نماز نيست. [2] .

ابوذرعليه السلام مي فرمايد:

ان امامك شفيعك الي الله، فلا تجعل شفيعك سفيها و لا فاسقا

امام جماعت تو، شفيع توست. در پيشگاه خدا، هيچ گاه، شخص نادان و فاسق را، شفيع خود قرار مده. [3] .

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در حديثي ديگر نيز، مي فرمايد:

امام القوم وافد هم الي الله فقدموا افضلكم

امام جماعت هر گروه، سفير آن هاست به سوي خدا، پس فاضل ترين افرادتان را مقدم داريد. [4] .

وقتي فلسفه سياسي يونان باستان را مورد مطالعه قرار مي دهيم به نوعي سيستم حكومتي به نام «آريستوكراسي - گزينش بر اساس فضيلت» برمي خوريم، كه «ارسطو» در مقابل سيستم حكومتي «اوليگارشي» كه «گزينش بر اساس ثروت» است آن را ارائه كرد.

در فلسفه سياسي چين باستان، به ويژه در فلسفه كنفوسيوس نيز، توجه خاص به نوعي حكومت، يعني حكومت با فضيلت ترين مردمان به عنوان بهترين نوع حكومت ديده مي شود.» [5] .

به اميد آن روز كه اين آرزوي فلاسفه، به ياري آيين پاك نماز، از يك تئوري، به يك واقعيت ملموس در جوامع تبديل شود و همه ما، اين سخن امام علي عليه السلام را در ژرفاي وجودمان زمزمه كنيم:

قيمة كل أمرئ ما يحسنه

ارزش هر كس هم سنگ كاري است كه انجام دادنش را به نيكويي مي تواند. [6] .