تجلي نماز در نهضت عاشورا


موسي مونس خواه

بارها در قرآن كريم خوانده ايم كه انبيا در انجام وظايفشان هيچ اجر و مزدي را نمي خواستند. آري «لا اسئلكم عليه اجرا» مرام هميشگي حضرات معصومين - از آدم تا خاتم - و ائمه اطهار و ادامه دهندگان راهشان بوده و خواهد بود. پس رفتار اجتماعي معصومين عليهم السلام را نبايد با حركات ديگران قياس كرد. انقلاب كربلا را نبايد با انقلاب هاي ديگر مقايسه نمود. از اين رو در قيام كربلا بايد به چيزهايي توجه كرد كه رنگ «لا اسئلكم عليه اجرا» دارد. اين اصل اصيل رفتار معصومين عليهم السلام فروعات گوناگوني دارد. سرلوحه همه اين فروعات نماز است و به همين خاطر نماز را «عمودالدين» گفته اند.

نويسنده اين نوشتار سعي كرده است از قيام بي بديل امام حسين عليه السلام به نماز برسد و نقش نماز را در نهضت عاشورا ترسيم كند.

نويسنده، نوشته اش را به سه فصل و هر فصل را به چند بخش تقسيم كرده است.

فصل اول را با عنوان «ديدگاه هاي متفاوت پيرامون نهضت عاشورا و نقش نماز در آن نهضت» نوشته است. در اين فصل بخشي به «مسئله انفجاري بودن قيام امام حسين عليه السلام» اختصاص يافته و در بخشي ديگر از «عامل شفقت در نهضت عاشورا» بحث شده است و در بخش سوم به «مسئله تشكيل حكومت» پرداخته و چهره اين دنيايي قيام را آورده است.

فصل دوم كتاب درباره «تجلي حق و باطل در نهضت عاشورا و نقش نماز» در آن نهضت است. در اين فصل بخشي تحت عنوان «عوامل چرخش از موضع حق» بررسي شده است.

فصل سوم «تأثير نماز و نقش اهل بيت امام حسين عليه السلام در نهضت عاشورا» مورد توجه قرار گرفته است.


بازگشت