1- درس عبادت و بندگي

امام حسين عليه السلام و اصحابش درس عبادت و بندگي كامل را به بشريت آموختند و خيلي ها ادعا مي كنند كه خداوند را عبادت و بندگي مي كنند ولي هنگام امتحان مردود مي شوند.

اين شعار را مي دهيم، اي كاش ما در كربلا بوديم تا امام حسين عليه السلام را ياري مي كرديم و سينه خود را سپر نماز قرار مي داديم، اما واقعاً اين طور هستيم؟ خود را امتحان كنيم.

2- درس احياي اذان

امام در آن بحبوحه اذان گفتن را فراموش نمي كند و شعار توحيد را يك بار ديگر در گوش ها و دل ها زنده مي كند و همانند پيامبر كه به بلال مي فرمود: «يا بِلالُ فَاَرِحْنا بِالصَّلاة» «اي بلال خوشحال كن ما را به نماز» به هنگام ظهر امام حسين عليه السلام به فرزندش مي گويد اذان بگو.

3- درس هدفداري

ارزش وجودي هر انسان به ارزش هدف او بستگي دارد، امام به همه نشان داد كه هدف ما خداست و هدف ما احياي روح و حقيقت نماز است؛ امام در قتلگاه هدف خدايي خود را در نظر داشت و مي گفت: اِلهي رِضاً بِقَضائِكَ.

4- درس آزادي نماز و نمازگزار

امام معتقد بود انسان آزاد آفريده شده و ديگران حق ندارند او را بنده خود سازند؛ خود او نيز اين حق را ندارد كه خود را برده ديگران سازد، نماز در كربلا، نشانگر آزادي امام و يارانش بود. هم نماز و هم نمازگزار آزاد است. احدي نمي تواند آزادي نماز و نمازگزار را بگيرد.

امام به دشمنانش نشان داد كه اسير نفس و دنيا هستند.

5- درس امانت داري

امام به ما آموخت كه نماز امانت الهي است، انسان بايد به نحو احسن از آن امانت داري كند.

هنگامي كه وقت نماز مي شد، علي عليه السلام به خود مي پيچيد و مي لرزيد. به او مي گفتند: يا اميرالمؤمنين! تو را چه شده است؟ مي فرمود: وقت اداي امانتي رسيده است كه خداوند آن را بر آسمان ها و زمين و كوه ها عرضه كرد و آن ها از تحمل آن ابا كردند و از آن بيمناك شدند. [1] .