از صفات برجسته فرشتگان اين است كه پيوسته در عبادت خدا و اطاعت فرمان او هستند. نه خستگي آنان را فرا مي گيرد و نه غفلت از ياد خدا ايشان را به نافرماني وامي دارد. اميرالمؤمنين عليه السلام در وصف آنان مي فرمايد: «برخي از فرشتگان سجده كنندگاني هستند كه ركوع ندارند. برخي ديگر براي ركوع خميده اند و قامت براي قيام راست نمي كنند. گروهي از آنان به صف ايستادگاني هستند كه هرگز دگرگوني در وضعيت آنان پديد نمي آيد و ستايشگراني هستند كه خستگي و فرسودگي در آنان راه ندارد، نه خواب بر چشمانشان پيروز مي گردد و نه اشتباه و خطايي بر انديشه آن ها، نه بر كالبدهايشان سستي روي مي آورد و نه به آگاهيشان غفلت و فراموشي.» [1] .

امام حسين عليه السلام عبادت تمامي فرشتگان از آغاز تا فرجام آفرينش را در يك روز انجام داد. آن حضرت براي خدا سجده اي كرد و جاودانه شد. ركوعي به جا آورد كه قامت براي قيام راست نكرد و در شب عاشورا خدايش را به گونه اي عبادت نمود كه نه خواب بر چشمانش پيروز شد و نه اشتباه و نسيان بر انديشه اش.