مست جام الست بود آن شب

تا سحر مست مست بود آن شب



ديدمش در سكوت خلوت شب

با خدا در نشست بود آن شب



او كه بر دامن گل زينت بود

آفتاب شرف و عزت بود



همه ديدند در آن خلوت شب

غرق درياي عبوديّت بود



«استاد عباس براتي پور»



[ صفحه 43]