1. شيخ مفيد (ره) در كتاب امالي به سندش از اميرالمؤمنين (عليه السلام) روايت كرده كه فرمود:

«قال رسول الله (صلي الله عليه وآله وسلم): ما من عبد اهتم بمواقيت الصلاة و مواضع الشمس الا ضمنت له الروح عند الموت، و انقطاع الهموم و الاحزان و النجاة من النار...» [1] .

«رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: بنده اي نيست كه اهتمام به وقتهاي نماز و جايگاههاي خورشيد (به همين



[ صفحه 36]



منظور) داشته باشد جز آن كه من (سه چيز را) براي او ضمانت مي كنم، راحتي در هنگام مرگ، برطرف شدن غم و اندوه ها، نجات يافتن از آتش دوزخ...» [2] .

2. از كتاب حسين بن عثمان از امام صادق (عليه السلام) روايت شده كه فرمود:

«ان العبد اذا صلي الصلاة لوقتها و حافظ عليها ارتفعت بيضاء نقية تقول: حفظتني حفظك الله، و اذا لم يصلها لوقتها و لم يحافظ عليها رجعت سوداء مظلمة تقول: ضيعتني ضيعك الله.» [3] .

«بنده يخدا چون نماز را در وقت آن بخواند و بدان مواظبت داشته باشد آن نماز سفيد و پاكيزه بالا رود و گويد: مرا حفظ كردي خدا تو را حفظ كند، و چون در وقت آن نخواند، و بدان محافظت نداشته باشد سياه و تاريك باز گردد، و گويد، مرا ضايع كردي خدا تو را ضايع كند.»

3. ابوبصير گويد: پس از رحلت امام صادق (عليه السلام) نزد حميده [4] همسر آن حضرت و مادر امام موسي بن جعفر (عليه السلام) رفتم تا او را تسليت گويم، حميده گريست و من هم گريستم، سپس گفت:

اي ابامحمد اگر در هنگام رحلت امام صادق (عليه السلام) را ديده بودي چيز عجيبي را مشاهده مي كردي! چون در آن هنگام ديدگان خود را گشود و فرمود: هر كس را كه ميان من و او خويشي و قرابتي هست نزد من بياوريد، و



[ صفحه 37]



ما نيز همه يخويشان و نزديكان آن حضرت را جمع كرديم، پس آن حضرت نگاهي به آنها كرده فرمود:

«ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة.» [5] .

به راستي كه شفاعت ما به كسي كه استخفاف به نماز كند و آن را سبك بشمارد نخواهد رسيد.