يكي از خصوصيات استاد مطهري رحمه الله عنايت زياد به تهجد و شب زنده داري بود و از دوران طلبگي تا آخر عمر، بدان پايبند بودند.

يكي از دوستانش درباره ي ايشان مي گويد:

«از ويژگي هاي آن مرحوم، تقيد و علاقه ي مفرط ايشان بود به ذكر و دعا و شب بيداري.

به ياد دارم كه در همان اوايل آشنايي ما با يكديگر، او به نمازشب مقيد بود و مرا نيز بدان تحريص مي كرد و من به بهانه ي اين كه حوض مدرسه شور و كثيف، و براي چشمانم مضر است از آن شانه خالي مي كردم تا اين كه شبي در خواب، ديدم كه: در خوابم و مردي مرا بيدار كرد و گفت: من عثمان بن حنيف نماينده ي حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي باشم. آن حضرت به تو دستور داده اند به پاي خيز و نماز



[ صفحه 92]



شب را به پادار و اين نامه را نيز آن حضرت براي تو فرستاده اند. در آن نامه با حجم كوچكي كه داشت با خط سبز روشن نوشته شده بود:

«هذه براءة لك من النار». من در عالم خواب با توجه به فاصله زماني حضرت علي عليه السلام، متحيرانه نشسته بودم كه ناگاه در همان حال تحير مرحوم آيت الله مطهري مرا از خواب بيدار كرد و در حالي كه ظرف آبي در دست داشت گفت: اين آب را از رودخانه تهيه كرده ام برخيز و نمازشب بخوان و بهانه مجوي. [1] .