مرحوم ميرزا مهدي شيرازي رحمه الله فرمودند: «موقعي كه والده ما براي نمازشب بر مي خاست مرا هم كه هنوز كودك خردسالي بودم از



[ صفحه 81]



خواب بيدار مي نمود و از پشت بام پايين آورده نزد خود مي نشانيد و مشغول نمازشب مي شد و به من مي گفت: «مهدي بيدار بمان.»

پدرم فرمود: «در آن موقع از شب چشمان مرا خواب گرفته بود به طوري كه مي خواستم از پله ها به طرف زمين پرتاب شوم.» [1] .