امام باقر عليه السلام فرمود: «خدمت پدرم رسيدم مشاهده كردم به جايي از عبادت رسيده كه هيچ كس نخواهد رسيد، صورتش از شب زنده داري



[ صفحه 63]



زرد و چشم ها از شدت گريه مانند آتش سرخ گرديده، پيشاني از كثرت سجده پينه بسته، قدم ها و ساق پاي مباركش به واسطه طول قيام در نماز ورم كرده بود؛ فرمود: «من از ديدن آن حال نتوانستم خودداري كنم، دلم سوخت و شروع به گريه نمودم. در آن موقع پدرم به فكر فرو رفته بود پس از مختصر زماني متوجه من شد فرمود: «پسرجان يكي از جزوه هاي عبادت علي بن ابي طالب عليه السلام را بياور!»

جزوه اي را تقديم كردم. اندكي از آن خواند. با خاطري افسرده جزوه را به زمين گذاشت و فرمود: «چه كسي قدرت دارد مانند علي عليه السلام نمايد.» [1] .