در مورد نماز جماعت، همين بس كه خداوند متعال در قرآن مجيد با كنايه به آن، دستور داده است و مي فرمايد: «با نمازگزاران هماهنگ باشيد».

قرآن مجيد در ضمن مجموعه ي دستورهايي كه به يهوديان لجوج و خودخواه مي دهد، در آخر چنين مي فرمايد:

«و اقيموا الصلاة و اتوا الزكوة و اركعوا مع الراكعين». [1] .

و نماز را به پا داريد و زكات مال خود را ادا كنيد و همراه ركوع كنندگان ركوع نماييد. (و نماز خود را با جماعت بگذاريد و در صف مسلمانان قرار گيريد).

خداوند در اين آيه به آنان سه دستور مي فرمايد:

اول: اين كه نماز را به پا داريد.

دوم: زكات مالتان را بپردازيد.

سوم: كه عنايت بيشتري روي آن شده است اين كه: نمازي كه مي خوانيد بايد با جماعت بخوانيد و با ركوع كنندگان ركوع كنيد تا از هر نظر هماهنگي كامل با مسلمانان را داشته باشيد.

خداوند از ميان تمام افعال نماز، تنها ركوع را تذكر مي دهد و



[ صفحه 340]



مي فرمايد: با ركوع كنندگان ركوع نماييد، چون اگر فعل ديگري از نماز را تذكر مي داد، نماز جماعت را نمي رسانيد؛ زيرا ركوع است كه مخصوص نماز مسلمانان مي باشد، نه آن نمازي كه در بين يهوديان مرسوم است و هيچ ركوعي ندارد.

همين نماز جماعت است كه روح اجتماعي آن به عاليترين صورت جلوه گر است و نماز جماعت است كه فرق بين مسلمانان و يهوديان مي باشد.

خداوند در جاي ديگر خطاب به مردم مي كند و مي فرمايد:

«يا مريم اقتني لربك و اسجدي و اركعي مع الراكعين». [2] .

اي مريم! (به شكرانه اين كه خداوند تو را از ميان همه ي زنان برگزيد و پاك ساخت) تو هم، براي پروردگارت خضوع كن و سجده به جاي آور و با ركوع كنندگان ركوع نما! (نماز را با جماعت بخوان.)

در اين مورد هم، سه دستور از طرف فرشتگان به حضرت مريم داده شده است.

نخست مي گويد: اي مريم! در برابر پروردگارت خضوع و كوچكي كن و دائم در حال خضوع و اطاعت باش.

دوم اين كه در برابر خدايت سجده كن و آن نيز نوعي از خضوع كامل در برابر خداوند است.

در مرحله سوم مي گويد: با ركوع كنندگان، ركوع كن؛ يعني، در نماز جماعت شركت نما و به جمعيت نمازگزاران داخل شو و با آنان نماز بخوان.



[ صفحه 341]