نماز جماعت، آثار و نتايج فراواني در اجتماع مسلمانان دارد، مانند آثار معنوي، آثار اجتماعي، آثار سياسي، آثار تربيتي، آثار اخلاقي و... اكنون به توضيح بيشتر در اين مورد مي پردازيم:

1- نماز جماعت، مقدمه ي وحدت صفوف و نزديكي دل ها و تقويت كننده روح برادري و اخوت در ميان همه ي مسلمانان است.

2- نماز جماعت، نوعي حضور و غياب بي تشريفات و بي دفتر و قلم و بهترين راه شناسايي مسلمانان نمازگزار است.

3- نماز جماعت بهترين، بيشترين، پاك ترين و خالص ترين و كم هزينه ترين اجتماعات دنياست و آن نوعي ديد و بازديد بي آلايش و مجاني و آگاهي از مشكلات و نيازمندي هاي همديگر و زمينه ساز تعاون اجتماعي بين آحاد مسلمانان شهر و ديار است.

4- نماز جماعت، نشان دهنده شوكت و قدرت مسلمانان جهان در برابر كفار و الفت و مهرباني دل ها و انسجام صفوف مسلمانان است.

5- نماز جماعت، باعث زدوده شدن تفرقه ها و جدائي ها، ايجاد ترس در دل دشمنان، مأيوس كننده منافقان و خار در چشم بدخواهان اسلام و مسلمانان است.

6- نماز جماعت، باعث لغو شدن امتيازهاي موهوم منفي، نژادي، زباني، مالي، سياه و سفيدي، شهري و دهاتي، بالا شهري و پايين شهري است.

7- نماز جماعت، باعث صفا و صميميت، نوع دوستي و انسان



[ صفحه 338]



دوستي در بين مؤمنان است؛ نماز جماعت باعث ديدار يكديگر در صف عبادت است، احساس دلگرمي و قدرت و اميد است.

8- نماز جماعت، روحيه فردگرايي، انزوا و گوشه گيري، جدايي از اجتماع را از بين مي برد و آن نوعي مبارزه با غرور، تكبر و خودخواهي است.

9- نماز جماعت، وحدت در گفتار، وحدت در جهت، وحدت در هدف، وحدت در شناخت امام و وحدت قبله را به مسلمانان مي آموزد.

10- نماز جماعت، باعث از بين بردن كينه ها، كدورت ها، سوءظن ها و تهمت زدن ها مي شود و سطح دانش بندگي، عبوديت و خضوع در برابر خدا را در جامعه نمازگزار افزايش مي دهد.

11- نماز جماعت، باعث برآورده شدن حاجات مي گردد. در اين بتره به اين حديث توجه كنيد.

رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله فرمود: «وقتي بنده اي نماز را به جماعت اقامه كند، سپس حاجتي را از خداوند بخواهد او حيا مي كند از اينكه حاجت او را اجابت نكند». [1] .

به خاطر اين همه آثار و نتايج است كه به نماز جماعت، آن همه توصيه شده است، تا جايي كه وقتي شخص كوري از حضرت رسول صلي الله عليه و آله عذر خواست و گفت: يا رسول الله! من شخص نابينايي هستم و چه بسا صداي اذان مسجد را مي شنوم و كسي را پيدا نمي كنم كه دست مرا بگيرد و براي جماعت با شما، به مسجد بياورد و خود نمي توانم به جماعت حاضر شوم.



[ صفحه 339]



آن حضرت فرمود: «از خانه تا مسجد را ريسمان ببند و به كمك آن و دست گرفتن به آن، خود را به جماعت برسان». [2] .