هر چيزي در عالم، دزدي مخصوص دارد؛ دزد طلا و نقره، دزد مال و ثروت، دزد اثاثيه و فرش، دزد ايمان و دين، دزد نماز و عبادت، ولي



[ صفحه 311]



دزدترين دزدان، دزد نماز است.

در اين باره روايت هايي از پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله وارد شده است از جمله مي فرمايد:

«يا علي! خبيث ترين و كثيف ترين دزدها كسي است كه از نماز خود بدزدد» [1] .

نيز فرمود: «دزدترين دزدها، آن كسي است كه از نماز خود بدزدد و كسي كه از نماز خود دزدي كند (فرشتگاني كه نماز را به آسمان مي برند، آن را مانند پارچه و لباس كهنه اي مي پيچند و به صورت صاحبش مي زنند) [2] .

امام صادق عليه السلام فرمود: «براي هر نمازي كه نمازگزار مي خواند، ملكي بر آن موكل است. هنگامي كه انسان، مشغول نماز مي شود بعد از فارغ شدن از آن، ملك موكل، آن نماز را مي گيرد و به آسمان مي برد. اگر از نمازهايي باشد كه با شرايط كامل انجام نشده و از آن دزديده باشند، و مورد قبول درگاه خداوند قرار نگرفته باشد به آن فرشته ي حامل نماز گفته مي شود: اين نماز، مورد پسند و رضايت ما نيست، آن را به سوي صاحبش برگردانيد».

آن فرشته هم، نماز قبول نشده را برمي گرداند و به صورت صاحبش مي زند و مي گويد: «اف بر تو! هيچ عمل خوبي انجام ندادي [3] .

شيطان با همه ي خباثتي كه دارد بر آن انساني كه نماز خود را ضايع مي كند هزاران مرتبه شرف و آبرو دارد و به قول شاعر:



[ صفحه 312]





شيطان كه رانده گشت به جز يك خطا نكرد

خود را براي سجده آدم، رضا نكرد



شيطان هزار مرتبه بهتر ز بي نماز

كو سجده ي را بر آدم و اين بر خدا نكرد