در روايتي آمده است كه: در جهنم صحراي بسيار وسيعي وجود دارد كه پر از حيوانات خطرناك است. يكي از آن حيوانات ماري است بسيار بزرگ و خطرناك.

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله در اين خصوص چنين فرمود: «هنگامي كه قيامت برپا شود (و مجرمان از مؤمنان جدا شدند) در آن حال حيواني به صورت مار، به نام «جريش»، سر خود را از جهنم بيرون مي آورد (در حالي كه از وقتي خداوند آن را خلق كرده، هنوز غذايي نخورده و دهانش مهر است و تا آن روز، روزه بوده و افطار نكرده). سر آن حيوان به آسمان هفتم و دمش در طبقه پايين زمين است. ميان دو لب آن، به مقدار فاصله ي بين مغرب و مشرق است.

در بعضي از روايات آمده است كه: طول آن به اندازه شصت سال و عرضش به مقدار سي سال راه است.



[ صفحه 310]



آن حيوان در قيامت با صداي بلند، فرياد مي زند و مي گويد:

«الجوع الجوع» گرسنه ام گرسنه ام و بازمي گويد: «اين اهلي اين اهلي» اهل من كجا هستند؟ اهل من كجا هستند؟»

در اين هنگام جبرئيل مي گويد: اهل تو چه كساني هستند و چه كساني را مي خواهي؟ (غذاي تو چيست؟)

در جواب مي گويد: اهل من و غذاي من پنج طايفه از امت محمداند و آنان عبارت اند از:

1- كساني كه نماز خود را ضايع مي كنند.

2- كساني كه زكات مال خود را نمي پردازند.

3- كساني كه شراب و چيزهاي مست كننده مي آشامند.

4- كساني كه عاق والدين مي شوند.

5- كساني كه در مسجد به كلام دنيا تكلم مي كنند.

آن حيوان اين پنج طايفه را مانند مرغي كه دانه از زمين برمي چيند آنان را از صحراي عرصات برمي چيند و مي بلعد. پس از آن، به داخل آتش برمي گردد». [1] .

(پناه مي بريم به خداوند بزرگ از شر جهنم و حيوانات خطرناك آن).