همچنين در حالات حذيفه ي يماني كه يكي از اصحاب خاص و باوفاي اميرالمؤمنين عليه السلام مي باشد آمده است كه: آن جناب با آن عظمت شأن و بزرگواري، روزي به درخواست جمعي از دوستان جلو ايستاد تا نماز را به او اقتدا كنند.

او هم قبول كرد و نماز اول را با جماعت به پايان برد. پس از آن گفت: بايد به يك نفر ديگر اقتدا كنيد يا همگي نمازتان را فرادا بخوانيد.

گفتند: چرا به ديگري اقتدا كنيم؟

فرمود: چون در نماز، به قلبم گذشت كه من از ديگران بهترم و شايد در نمازم ريا واقع شود. [1] .



[ صفحه 265]