روزي حضرت رسول صلي الله عليه و آله داخل مسجد شد ديد شخصي مشغول



[ صفحه 234]



نماز است و در خواندن آن عجله و شتاب مي كند، ركوع و سجودش را كاملا انجام نمي دهد، هنوز به ركوع و سجود نرفته سر خود را بلند مي كند، خضوع و خشوع در نمازش نيست.

آن حضرت فرمود: اين شخص مانند كلاغي كه منقار به چيزي مي زند سرش را بر زمين مي زند.



در ركوعي يا به فكر نان و آب

يا معلق مي زني با صد شتاب



در سجودي يا مگر همچون كلاغ

مي زني بر خاك منتقار و دماغ



بعد از آن فرمود: اگر اين مرد، در حالي كه نمازش به اين صورت است بميرد، به دين من از دنيا نرفته است؛ زيرا من چنين نمازي را دستور نداده ام. [1] .

همچنين از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه در اين باره فرمود:

روزي حضرت علي ابن ابيطالب عليه السلام مردي را مشاهده كرد كه نماز مي خواند و مانند كلاغي كه منقار به زمين مي زند در حال ركوع و سجود با شتاب سر خود را به زمين مي زند!

آن حضرت به او فرمود: اي مرد! چند وقت است اين طور نماز مي خواني؟

عرض كرد: يا علي! از فلان زمان.

فرمود: عمل تو نزد خداوند متعال، مانند كلاغي است كه منقار بر زمين مي زند.

بعد فرمود: اي مرد! اگر با اين وضع بميري بر غير ملت حضرت



[ صفحه 235]



محمد صلي الله عليه و آله خواهي مرد. [2] .

تا آن جايي كه فرمود: دزدترين مردم آن كسي است كه از نمازش بدزدد. [3] .