در زمان حضرت رسول صلي الله عليه و آله يكي از صحابه در مدينه باغي داشت كه روزها در آن كار مي كرد. روزي در همان باغ مشغول نماز گرديد، در حين نماز متوجه شد كه جغدي در تعقيب پرنده است و آن پرنده از اين شاخه به آن شاخه، از اين طرف به آن طرف مي گريزد، تا بلكه بتواند از چنگ آن جغد رهايي يابد.

اين جنگ و گريز جغد با پرنده، باعث هواس پرتي او در نماز شد و توجه او را از نماز برطرف كرد و تعداد ركعت هاي خوانده شده از ياد او بيرون رفت.

بعد از نماز خدمت حضرت رسول صلي الله عليه و آله رسيد و قصه خود را تعريف كرد و گفت: يا رسول الله! من اين باغ را به شما واگذار مي كنم كه در راه خدا صدقه دهيد.

آن حضرت قبول كرد، باغ را به دو هزار درهم فروخت و پول آن را در ميان محرومان و اهل صفه [1] تقسيم فرمود و زندگي آنان را تأمين نمود. [2] .



[ صفحه 233]