در تاريخ آمده است: مردي بر زني نظر داشت و عاشق او شده بود. زن شوهر خود را از اين قضيه آگاه ساخت.

شهر به زن گفت: به او بگو چهل صبح در نماز جماعت حاضر شود آن گاه من تسليم تو خواهم بود.

آن مرد پذيرفت و چند روز پياپي به نماز جماعت صبح در مسجد حاضر شد.

بعد از مدتي به زن پيام داد كه من ديگر به تو احتياجي ندارم و از اعمال زشت خود توبه كردم.



[ صفحه 214]



وقتي زن جريان او را به شوهر خود اطلاع داد، شوهر گفت:

مي دانستم كه روزي، نماز او را اصلاح مي كند؛ زيرا خداوند متعال فرموده است:

«ان صلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر» [1] .

ما اگر نماز واقعي و خالصانه بخوانيم صد در صد گناه نخواهيم كرد و به پروردگار خود عاصي نخواهيم شد و حتي گناهان گذشته ي خود را از بين خواهيم برد و از آتش سوزان جهنم نجات خواهيم يافت.

پس اي نمازگزاران! بياييم مشكلات مادي و معنوي، مشكلات دنيايي و آخرتي خود و جامعه، ناهنجاري ها و مفاسد را با كمك نماز و ايمان به خدا حل نماييم و هنگام نماز خدا را شاهد و ناظر بدانيم.