اولياء الله و نمازگزاران واقعي، نماز و آورنده آن را خوب شناخته اند، از اين جهت هم، خداوند روزي آنان را از راه بي گمان مي رساند و جان و مالشان را در هنگام خطر سالم نگه مي دارد.

در اين خصوص به نقل داستان يكي از اولياء الله كه زياد به نماز اهميت مي داد و در عوض، خداوند متعال هم، روزي او را از عالم غيب مي رسانيد و مالش را حفظ مي كرد، مي پردازيم:

زني از اهل بصره كه يكي از زهاد و متقيان عالم بود و زياد به نماز عشق مي ورزيد و از جهت زيادي نماز و عبادت به مقام هاي عالي رسيده بود، زنبيلي را در وسط خانه ي خود آويزان كرده و هر گاه طعامي را اراده مي كرد دست مي برد و از داخل آن، برمي داشت و مي خورد. آن غذا و طعام از جانب خداوند متعال در آن زنبيل، نازل مي شد.

اين زن با تقوا، يك شب از اول غروب آفتاب تا صبح به نماز و عبادت مشغول بود و بعد از اداي نماز صبح بر اثر خستگي و بي خوابي، خواب به او روي آورد.

هنگامي كه خوابيد، دزدي وارد خانه ي او شد و تمام اثاثيه او را جمع كرد و مي خواست از خانه خارج شود. اما هر چه جستجو كرد در خانه را پيدا نكرد.

اثاثيه را بر زمين گذاشت و كمي جستجو و تفحص كرد تا در خانه را پيدا نمود.

اثاثيه را برداشت و مي خواست از خانه خارج شود. باز در خانه را



[ صفحه 200]



پيدا نكرد و اين عمل تا چند مرتبه تكرار شد.

بعد از آن، ندايي بلند شد كه مي گفت: اي دزد! اثاثيه خانه را بر زمين بگذار و از خانه خارج شو! اگرچه دوست خدا در خواب است، اما خداي او بيدار مي باشد و مال او را حفظ مي كند و نمي گذارد كه تو آن را به سرقت ببري! [1] .

بلي! خداوند بزرگوار در قرآن مجيدش درباره ي دوستان واقعي خود چنين مي فرمايد:«كساني كه براي خدا كار مي كنند و با او و به فرمان او باشند، خداوند هم، با ايشان خواهد بود و مشكلات آنان را حل خواهد كرد». [2] .