اگر انسان از روي حقيقت و اخلاص و تنها براي رضايت خداوند متعال نماز را برپا دارد تمام مشكلات او به واسته ي همان نماز برطرف مي شود و گرفتاري هايش خود به خود حل مي گردد.

نماز، آنقدر قدرتمند و معجزه آساست كه هر انساني مي تواند با انجام دادن آن بر مشكل ترين مشكلاتش پيروز شود و به وسيله ي آن سختي هاي مادي و معنوي خود را حل نمايد.

قرآن در اين خصوص چنين مي فرمايد:

«استعينوا بالصبر و الصلوة»

«به وسيله ي نماز و صبر (روزه) بر مشكلات خود پيروز شويد». [1] .

روشن است كه انسان به هنگام بروز سختي ها، احتياج به نيروي بيشتري دارد، تا به كمك آن، قادر به حل مشكلات باشد.

در آيه ي فوق به دو اصل اساسي، اشاره شده است كه مي بايست به



[ صفحه 189]



هنگام بروز سختي ها از اين دو نيرو استعانت و ياري جست.

1- صبر است، كه در روايات فراواني از آن تعبير به روزه شده است.

2- نماز است، كه انسان به وسيله ي آن با خداي خود ارتباط مستقيم پيدا مي كند و در هر لحظه مي تواند از آن مدد بگيرد.

پيشوايان اسلام از اين دو اصل اساسي، نيز در حل مشكلات خود كمك مي گرفتند. روايتي در اين باره آمده است. از جمله:

1- مفسران در تفسير آيه نقل كرده اند كه: رسول اكرم صلي الله عليه و آله هرگاه با امر مشكلي روبه رو مي شد كه باعث هم و غم ايشان مي گرديد، از نماز و روزه مدد مي گرفت. [2] .

آن حضرت هنگام بروز مشكلات برمي خواست وضو مي گرفت و دو ركعت نماز مي خواند و بعد از آن عرض مي كرد: خدايا! آن چه را كه به ما دستور دادي انجام دادم پس تو نيز وعده اي كه به ما داده اي به آن عمل نما.

2- يوسف بن عبدالله در اين باره مي گويد: هر گاه براي ما اهل بيت و خاندان پيامبر صلي الله عليه و آله گرفتاري و بلايي نازل مي شد آن حضرت آنان را به نماز خواندن امر مي كرد و سپس اين آيه را تلاوت مي فرمود:

«و أمر اهلك بالصلوة و اصطبر عليها» [3] .

اي پيامبرم! خانواده ي خود را به نماز دستور ده و خود نيز بر انجام آن با استقامت باش.

3- ابن عباس مي گويد: وقتي در مسير مسافرت خبر مرگ يكي از



[ صفحه 190]



نزديكانش را به او دادند از جاده خارج شد و شتر خود را به كناري روي زانوها خواباند و بعد دو ركعت نماز به جاي آورد و مدتي نشست سپس به سوي مركب خويش حركت كرد در حالي كه مي فرمود:

«به وسيله ي صبر و نماز در كارهاي خود ياري جوييد كه نماز با حضور قلب، امري بسيار بزرگ و دشوار است مگر بر خاشعان كه آنان مشتاق نمازند. [4] .

4- عباده بن محمد، هنگام مرگ به نزديكان خود وصيت مي كند و مي گويد:

وصيت من به شما اين است كه وقتي روح از بدن من جدا شد وضوي نيكويي بسازيد و داخل مسجد شده و نماز بخوانيد و بعد از آن براي من و خودتان طلب مغفرت نماييد؛ زيرا خداوند متعال مي فرمايد:

از صبر (روزه) و نماز در مشكلات خود ياري جوييد پس مرا با عجله به طرف قبر ببريد. [5] .

5- همچنين اميرالمؤمنين علي عليه السلام وقتي به مشكل و غم و غصه اي گرفتار مي شد به نماز مي ايستاد و مشكل خود را به وسيله ي نماز حل مي نمود [6] و از گرفتاري نجات مي يافت.

6- نيز از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: هنگامي كه با غمي از غم هاي دنيا روبه رو شديد، وضو بگيريد و داخل مسجد شويد، در آن جا نماز بخوانيد و در حال نماز، دعا كنيد؛ زيرا خداوند، دستور داده



[ صفحه 191]



است كه در مشكلات و سختي هاي خود، در غم و اندوهي كه به شما روي مي آورد، از نماز و صبر، استعانت جوئيد.

بديهي است توجه به نماز و راز و نياز با پروردگار، نيروي معنوي تازه اي در انسان، ايجاد مي كند و او را در مقابله با مشكلات نيرو مي بخشد. [7] .