مرحوم مدرس بعد از آن همه آزار و شكنجه هايي كه از رضا خان قلدر ديد، آخرالامر به خواف تبعيد و بعد از آن به كاشمر منتقل شد. به



[ صفحه 162]



دستور رضاخان عده اي از مزدورانش، شب دهم آذر به منزل آن عالم بزرگوار رفتند.

موقع افطار آشكارا زهر داخل چاي ريختند و او را مجبور به خوردن كردند، ايشان هم با گفتن بلند «بسم الله» چاي را نوشيد و مشغول نماز مغرب شد. وقتي مأموران ديدند بر اثر گفتن بلند «بسم الله» اثر زهر از بين رفته، در حال نماز عمامه ي او را به گردنش پيچيدند و آن عالم مجاهد را در محراب عشق به شهادت رساندند. [1] .



گر به اقليم عشق روي آري

همه آفاق، گلستان بيني



واندر آن، پا برهنه قومي را

پاي بر فرق فرقدان بيني