در شرح حال ملامحمد «آخوند كاشي» يكي از علماي بزرگ اصفهان، (استاده آيت الله حاج آقا رحيم ارباب و آقاي نجفي قوچاني) نوشته اند ايشان عاشق نماز بود و نماز شبش ترك نمي شد در نيمه هاي شب در نافله ي شب چنان سوز و گدازي داشت به طوري كه بدنش به لرزه مي افتاد كه از بيرون حجره، صداي حركت استخوان هايش احساس مي شد!!

روزي پس از پايان درس يكي از طلاب به مجلس آن بزرگوار آمد و گفت:

اين آقاي شيخ مي گويد: كه ديشب هنگام سحر ديدم كه از در و ديوار مدرسه صداي «سبوح قدوس ربنا و رب الملائكه و الروح» بلند است.



[ صفحه 147]



مرحوم آخوند كاشي فرمود:

اين كه در و ديوار با ذكر من ذكر مي گويند امر مهمي نيست، مهم آن است كه آن آقا از كجا و از كي محرم راز شده است. [1] .