در تاريخ به عده ي زيادي از عارفان و عابدان برخورد مي كنيم، مي بينم نماز و عبادت آنان عبادت معمولي نيست نماز آنان، هر انساني را به تعجب وا مي دارد، نماز ايشان مصداق واقعي معراج مؤمن است، آنان در نماز جز خدا را نمي بينند و توجهشان تنها به اوست، آنان هنگام نماز همه چيز را به دست فراموشي مي سپارند جز ذات مقدس بي مثال معبود.

آنان خلاصه ي در نماز شده اند، از آن لذت مي برند، به آن عشق مي ورزند، براي اقامه ي نماز سر از پا نمي شناسند به طوري كه ضربه ها و لطمه هايي در اين راه به جان مي خرند و از آن استقبال مي كنند.

ما در اين جا به بيان احوال عده اي از زنان و مردان عارف و عابد و نمازگزاران واقعي مي پردازيم شايد براي ترك كنندگان نماز و سهل انگاران بيداري و هشياري باشد و بيشتر توجه با اين عبادت بزرگ داشته باشند و آنان عبارت اند از افرادي كه در ذيل نام و عبادت هاي آنان گفته مي شود.