روايت شده است: كه امام صادق عليه السلام روزي در نمازش قرآن تلاوت مي فرمود، دراين هنگام حالت غش بر آن حضرت عارض شد. پس از به هوش آمدن، از آن جناب سوال كردند: چه چيز باعث شد كه چنين حالتي بر شما عارض شد؟

آن حضرت سخني فرمود كه معنايش اين بود: در نماز، پيوسته آيات قرآن را تكرار نمودم، تا اين حالت به من دست داد كه گويا آشكارا



[ صفحه 124]



قرآن را از او كه قرآن نازل فرموده بود، شنيدم: [1] .

آري، در چنين حالي بود كه قوه بشري را توان اين مكاشفه جلال الهي نبود و او را از پاي درآورد و به حال بي هوشي انداخت.