حضرت «ايوب عليه السلام» از جمله پيامبراني است كه خداوند به او مال و مكنت، چهارپايان فراوان و فرزنداني رشيد داده بود، او يك لحظه از



[ صفحه 91]



ياد و عبادت خدا غافل نبود، او دائم مشغول نماز و عبادت و ذكر پروردگار بود.

وقتي خداوند روحيه ي بندگي و سپاس گذاري حضرت «ايوب عليه السلام» را در ميان فرشتگان ستود، شيطان حسادت كرد و گفت: خدايا! «ايوبي» كه اين قدر بندگي و عبادت تو را مي كند از اين جهت است كه مال فراواني به او داده ايم، اولاداني با كفايت به او عطا كرده اي، هر كس اين همه امكانات داشته باشد چرا عبادت نكند؟ اگر مي خواهي حقيقت امر بر تو معلوم شود اموالش را از او بگير، ببين آيا باز هم چنان روحيه اي خواهد داشت يا نه؟!

خداوند شيطان را بر اموال او مسلط كرد، شيطان هم، گله هاي شتر، گاو و گوسفندان او را نابود كرد و بعد با لباس چوپاني نزد حضرت «ايوب عليه السلام» آمد. ديد آن حضرت مشغول نماز است، پس از نماز جلو آمد و به او گفت: آيا ميداني خدايي كه تو براي او نماز مي خواني و او را عبادت مي كني، با گله هاي شتر، گاو و گوسفندان تو چه كرد؟

حضرت «ايوب عليه السلام» فرمود: آن ها مال من نبود خداوند آن ها را به عاريه به من داده بود و او صاحب اختيار آن هاست كه هر وقت بخواهد بستاند و باز مشغول نماز شد. [1] .