بعد از آن كه «حضرت داود عليه السلام» در نبرد با جالوت آن فرمانده ي سپاه باطل و ستمگر پيروز شد، طالوت فرمانده ي سپاه حق دختر خود را به ازدواج او درآورد و او را مشاور مخصوص و رازدار خود گردانيد.

بعد از طالوت «داود عليه السلام» به سلطنت رسيد و خداوند نيز او را به پيامبري برگزيد و به او وحي كرد و گفت: «اي داود! تو را خليفه بر روي زمين قرار داديم پس در ميان مردم به حق قضاوت كن». [1] .

«حضرت داود عليه السلام» اوقات شبانه روز خود را به چند قسمت تقسيم كرده كه عبارت بود از:

1- شش ساعت مخصوص قضاوت در ميان مردم و رسيدگي به شكايات و اختلافات آنان.



[ صفحه 88]



2- شش ساعت مخصوص كار و فعاليت و بافتن زره براي فروش و امرار معاش خود و خانواده اش.

3- شش ساعت مخصوص خواب و استراحت و گفت و گو با اهل بيت خود.

4- شش ساعت مخصوص نماز و عبادت و تقديس و تسبيح و راز و نياز با خالق بي نياز و به اين كار بيشتر عاشق و دل باخته بود. هنگام نماز و عبادت به هيچ كار ديگري مشغول نمي شد و به دور از غوغاي عام به عبادت و بندگي مي پرداخت.

هنگامي كه در محراب عبادت به نماز و تلاوت زبور مشغول مي شد پرندگان، كوه ها، دشت و بيابان و درختان با او تسبيح و ذكر مي گفتند. [2] .